Chapter 34 (บทที่ 34)
“True Education, a Missionary Training”
“การศึกษาที่แท้จริงคือการฝึกฝนอบรมในการประกาศพระกิตติคุณ”
True education is missionary training. Every son and daughter of God is called to be a missionary; we are called to the service of God and our fellow men; and to fit us for this service should be the object of our education. {MH 395.1}
การศึกษาที่แท้จริงคือ การฝึกอบรมเพื่อการเผยแพร่ข่าวประเสริฐ บุตรชายหญิงทุกคนของพระเจ้าได้รับการทรงเรียกให้เป็นผู้เผยแพร่ศาสนา เราได้รับการทรงเรียกให้ปรนนิบัติรับใช้พันธกิจของพระเจ้าและรับใช้เพื่อนมนุษย์ด้วยกัน และการเตรียมความพร้อมของตัวเราเองเพื่อพันธกิจนี้คือจุดมุ่งหมายของการศึกษาของเรา {MH 395.1}
Training for Service This object should ever be kept in view by Christian parents and teachers. We know not in what line our children may serve. They may spend their lives within the circle of the home; they may engage in life’s common vocations, or go as teachers of the gospel to heathen lands; but all are alike called to be missionaries for God, ministers of mercy to the world. {MH 395.2}
การฝึกฝนอบรมเพื่อการปรนนิบัติรับใช้ บิดามารดาและครูอาจารย์ที่เป็นคริสเตียนควรระลึกถึงจุดมุ่งหมายนี้อยู่เสมอ เราไม่ทราบว่าลูกๆ ของเราจะรับใช้ในพันธกิจด้านใด เขาทั้งหลายอาจเหมาะกับชีวิตการรับใช้ในแวดวงของครอบครัว เหมาะกับชีวิตการรับใช้ที่เกี่ยวกับอาชีพทั่วไป หรือว่าเหมาะกับชีวิตการรับใช้ในการเผยแพร่ข่าวประเสริฐในต่างแดน แต่ทุกคนได้รับการทรงเรียกเหมือนกันให้เป็นผู้รับใช้ต่อพระเจ้า เป็นผู้รับใช้ที่นำความเมตตาปรานีไปสู่ชาวโลก {MH 395.2}
The children and youth, with their fresh talent, energy, and courage, their quick susceptibilities, are loved of God, and He desires to bring them into harmony with divine agencies. They are to obtain an education that will help them to stand by the side of Christ in unselfish service. {MH 395.3}
เด็กๆ และคนหนุ่มสาวที่มีความสามารถสดใหม่ มีพลังและมีจิตใจที่เข้มแข็ง การรับรู้ที่ฉับไว เป็นสิ่งที่พระเจ้าทรงรัก และพระองค์ทรงปรารถนาที่จะนำคนเหล่านี้เข้าร่วมในพระราชกิจของพระเจ้า คนเหล่านี้จึงต้องได้รับการศึกษาเพื่อช่วยให้สามารถยืนอยู่เคียงข้างพระคริสต์ในการปรนนิบัติรับใช้อย่างไม่เห็นแก่ตัว {MH 395.3}
Of all His children to the close of time, no less than of the first disciples, Christ said, “As Thou hast sent Me into the world, even so have I also sent them into the world” (John 17:18), to be representatives of God, to reveal His Spirit, to manifest His character, to do His work. {MH 395.4}
สิ่งที่พระคริสต์จะตรัสกับเหล่าบุตรทั้งหลายของพระองค์ในวาระสุดปลายนั้นไม่ยิ่งหย่อนไปกว่าสิ่งที่พระองค์ตรัสกับสาวกในรุ่นแรกว่า “พระองค์ทรงใช้ข้าพระองค์มาในโลกฉันใด ข้าพระองค์ก็ใช้เขาไปในโลกฉันนั้น” ยอห์น 17:18 เพื่อเป็นผู้แทนของพระเจ้า เพื่อเปิดเผยพระทัยของพระองค์ เพื่อสำแดงพระลักษณะของพระองค์และปรนนิรับใช้ในพระราชกิจของพระองค์ {MH 395.4}
Our children stand, as it were, at the parting of the ways. On every hand the world’s enticements to self-seeking and self-indulgence call them away from the path cast up for the ransomed of the Lord. Whether their lives shall be a blessing or a curse depends upon the choice they make. Overflowing with energy, eager to test their untried capabilities, they must find some outlet for their superabounding life. Active they will be for good or for evil. {MH 396.1}
ลูกๆ ของเรากำลังยืนอยู่ตรงทางแยก ทั่วทุกหนทุกแห่ง สิ่งล่อลวงไปสู่ความต้องการของตนเองและการตามใจตนเองของโลกต่างกวักมือชักจูงเด็กๆ ให้หันเหออกจากทางที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงจัดเตรียมไว้ให้แก่ผู้ที่ได้รับการไถ่ให้รอดของพระองค์ ชีวิตของเด็กเหล่านี้จะเป็นพระพรหรือคำสาปแช่งย่อมขึ้นอยู่กับการตัดสินทางเลือกของเขาทั้งหลาย เปี่ยมด้วยพละกำลัง ความกระตือรือร้นที่อยากลองสิ่งที่ยังไม่เคยรู้ หนุ่มสาวเหล่านี้จำเป็นต้องค้นหาทางออกเพื่อระบายชีวิตที่เต็มล้นด้วยความกระฉับกระเฉงนี้ ความกระตือรือร้นที่หนุ่มสาวเหล่านี้มีย่อมจะใช้ทำในสิ่งที่ดีหรือสิ่งที่ชั่วร้ายก็ได้ {MH 396.1}
God’s word does not repress activity, but guides it aright. God does not bid the youth to be less aspiring. The elements of character that make a man truly successful and honored among men–the irrepressible desire for some greater good, the indomitable will, the strenuous application, the untiring perseverance–are not to be discouraged. By the grace of God they are to be directed to the attainment of objects as much higher than mere selfish and worldly interests as the heavens are higher than the earth. {MH 396.2}
พระวจนะของพระเจ้าไม่ได้จำกัดการเคลื่อนไหว แต่นำพาไปในทางที่ถูกต้อง พระเจ้าไม่ได้ทรงห้ามคนหนุ่มสาวให้กระตือรือร้นน้อยลง อุปนิสัยขั้นพื้นฐานหลายประการที่สร้างความสำเร็จที่แท้จริงและเกียรติยศให้แก่มนุษย์ เช่นความต้องการใฝ่หาสิ่งที่ดีกว่าที่ระงับไม่ได้ ความตั้งใจที่ไม่ย่อท้อ ความพากเพียรอุตสาหะและความมานะบากบั่น ล้วนเป็นอุปนิสัยที่ไม่ควรถูกห้ามปราม โดยพระคุณของพระเจ้า หนุ่มสาวเหล่านี้ควรได้รับการชี้ทางไปสู่จุดมุ่งหมายที่สูงส่งกว่าความเห็นแก่ตัวและผลประโยชน์ทางโลก เหมือนดังฟ้าสวรรค์ที่สูงกว่าแผ่นดินโลกฉันนั้น {MH 396.2}
With us as parents and as Christians it rests to give our children right direction. They are to be carefully, wisely, tenderly guided into paths of Christlike ministry. We are under sacred covenant with God to rear our children for His service. To surround them with such influences as shall lead them to choose a life of service, and to give them the training needed, is our first duty. {MH 396.3}
ในฐานะของบิดามารดาและในฐานะที่เป็นคริสเตียน เป็นหน้าที่ของเราที่ต้องชี้ทางที่ถูกต้องให้แก่ลูกๆ เราต้องนำพวกเขาด้วยความระมัดระวัง ด้วยสติปัญญาและด้วยความอ่อนโยนไปในหนทางของการปรนนิบัติรับใช้ตามแบบอย่างของพระคริสต์ เราได้สัญญากับพระเจ้าไว้ด้วยถ้อยคำอันศักดิ์สิทธิ์ว่าจะอบรมเลี้ยงดูลูกๆ เพื่อปรนนิบัติรับใช้พระองค์ หน้าที่อันดับแรกของเราก็คือ ต้องคอยดูแลลูกๆ ให้เจริญเติบโตขึ้นภายใต้สภาพแวดล้อมที่จะนำเขาทั้งหลายให้เลือกดำเนินชีวิตในทางปรนนิบัติรับใช้พระเจ้าและต้องจัดหาการฝึกอบรมที่จำเป็นให้ {MH 396.3}
“God so loved, . . . that He gave,” “gave His only-begotten Son,” that we should not perish, but have everlasting life. “Christ . . . hath loved us, and hath given Himself for us.” If we love we shall give. “Not to be ministered unto, but to minister” is the great lesson which we are to learn and to teach. John 3:16; Ephesians 5:2; Matthew 20:28. {MH 396.4}
“เพราะว่าพระเจ้าทรงรักโลก จนได้ประทาน” “พระบุตรองค์เดียว” เพื่อเราจะไม่พินาศแต่มีชีวิตนิรันดร์ “พระคริสต์ได้ทรงรักเราทั้งหลาย และประทานพระองค์เองเพื่อเรา” หากเรารัก เราจะยินดีให้ เรา “มิได้มาเพื่อรับการปรนนิบัติ…แต่เพื่อจะปรนนิบัติเขา” เป็นบทเรียนอันยิ่งใหญ่ที่เราต้องเรียนรู้และให้การสั่งสอน ยอห์น 3:16; เอเฟซัส 5:2; มัทธิว 20:28 {MH 396.4}
Let the youth be impressed with the thought that they are not their own. They belong to Christ. They are the purchase of His blood, the claim of His love. They live because He keeps them by His power. Their time, their strength, their capabilities are His, to be developed, to be trained, to be used for Him. {MH 396.5}
ให้เราได้ปลูกฝังความคิดแก่คนหนุ่มสาวว่าเขาทั้งหลายมิได้เป็นเจ้าของตัวของเขาทั้งหลายเอง แต่เขาทั้งหลายเป็นของพระคริสต์ เขาทั้งหลายได้รับการไถ่ด้วยพระโลหิตของพระองค์อันเป็นสิทธิในตัวเราของพระองค์ เขาทั้งหลายมีชีวิตอยู่ได้ด้วยฤทธิ์อำนาจของพระองค์ เวลา พละกำลังและความสามารถของเขาทั้งหลายล้วนแล้วแต่เป็นสมบัติของพระองค์ ซึ่งจะต้องนำมาพัฒนา ฝึกฝนและใช้ให้เกิดประโยชน์เพื่อพระองค์ {MH 396.5}
Next to the angelic beings, the human family, formed in the image of God, are the noblest of His created works. God desires them to become all that He has made it possible for them to be, and to do their very best with the powers He has given them. {MH 397.1}
รองลงมาจากเหล่าทูตสวรรค์ ก็คือพงศ์พันธุ์ของมนุษยชาติซึ่งพระเจ้าทรงสร้างตามพระฉายของพระองค์ อันเป็นพระหัตถกิจที่ล้ำเลิศที่สุดของพระองค์ พระเจ้าทรงปรารถนาให้มนุษย์เป็นอย่างที่พระองค์ทรงสร้างมาให้เป็นและให้เขาทั้งหลายพยายามอย่างเต็มที่โดยอาศัยกำลังความสามารถที่พระองค์ได้ประทานให้ {MH 397.1}
Life is mysterious and sacred. It is the manifestation of God Himself, the source of all life. Precious are its opportunities, and earnestly should they be improved. Once lost, they are gone forever. {MH 397.2}
ชีวิตเป็นสิ่งที่สูงส่งและน่าพิศวง เป็นสิ่งที่สำแดงถึงพระเจ้าผู้ทรงเป็นบ่อเกิดแห่งชีวิตทั้งปวง โอกาสในชีวิตจึงเป็นสิ่งล้ำค่านักซึ่งควรได้รับการปรับปรุงพัฒนาอย่างจริงจัง หากพลาดโอกาสไปก็เท่ากับสูญเสียไปตลอดกาล {MH 397.2}
Before us God places eternity, with its solemn realities, and gives us a grasp on immortal, imperishable themes. He presents valuable, ennobling truth, that we may advance in a safe and sure path, in pursuit of an object worthy of the earnest engagement of all our capabilities. {MH 397.3}
เบื้องหน้าเรา พระเจ้าทรงจัดวางนิรันดร์กาลพร้อมทั้งความจริงอันน่าไตร่ตรอง และประทานสาระของชีวิตนิรันดร์ ความเป็นอมตะให้เราไขว่คว้า พระองค์ทรงสำแดงความจริงอันทรงคุณค่าและทรงคุณธรรมเป็นเครื่องนำทางให้เราก้าวไปข้างหน้าบนเส้นทางทีปลอดภัยและมั่นคง เพื่อตามหาจุดหมายที่คุ้มค่ากับการใช้ความสามารถของเราแต่ละคนอย่างตั้งใจจริง {MH 397.3}
God looks into the tiny seed that He Himself has formed, and sees wrapped within it the beautiful flower, the shrub, or the lofty, wide-spreading tree. So does He see the possibilities in every human being. We are here for a purpose. God has given us His plan for our life, and He desires us to reach the highest standard of development. {MH 397.4}
พระเจ้าทรงทอดพระเนตรลึกเข้าไปข้างในของเมล็ดเล็กๆ ที่พระองค์เองทรงสร้างขึ้น และทรงทอดพระเนตรถึงดอกไม้ที่สวยงาม พุ่มไม้หรือต้นไม้สูงสล้างที่แผ่กิ่งก้านสาขาจากเมล็ดเล็กๆ นี้ ในทำนองเดียวกัน พระองค์ทรงทอดพระเนตรถึงความสามารถที่ซ่อนเร้นอยู่ภายในมนุษย์ทุกๆ คน เราเกิดมาในโลกนี้อย่างมีจุดมุ่งหมาย พระเจ้าได้ประทานแผนการของพระองค์สำหรับชีวิตของเราไว้ให้แก่เราแล้ว และพระองค์ทรงปรารถนาให้เราบรรลุถึงมาตรฐานสูงสุดของการพัฒนา {MH 397.4}
He desires that we shall constantly be growing in holiness, in happiness, in usefulness. All have capabilities which they must be taught to regard as sacred endowments, to appreciate as the Lord’s gifts, and rightly to employ. He desires the youth to cultivate every power of their being, and to bring every faculty into active exercise. He desires them to enjoy all that is useful and precious in this life, to be good and to do good, laying up a heavenly treasure for the future life. {MH 398.1}
พระองค์ทรงปรารถนาให้เราเติบโตตลอดเวลาอยู่ในความบริสุทธิ์ชอบธรรม ในความสุขและในการบำเพ็ญตนให้เป็นประโยชน์ต่อผู้อื่น ทุกคนต้องคำนึงว่าความสามารถของแต่ละคนนั้นเป็นสมบัติประจำตัวที่ศักดิ์สิทธิ์ ต้องชื่นชมกับของประทานเหล่านี้จากพระเจ้าและต้องนำไปใช้อย่างถูกต้องด้วย พระองค์ทรงปรารถนาให้คนหนุ่มสาวฝึกฝนและพัฒนาทุกๆ กำลังความสามารถที่มี และนำศักยภาพทุกอย่างมาใช้ให้เกิดประโยชน์ พระองค์ทรงปรารถนาให้ทุกคนมีความสุขอยู่กับสิ่งที่ดีๆ และมีค่าในชีวิต เพื่อที่จะเป็นคนดีและกระทำแต่การดี และสะสมสมบัติแห่งแผ่นดินสวรรค์ไว้สำหรับชีวิตในภายภาคหน้า {MH 398.1}
It should be their ambition to excel in all things that are unselfish, high, and noble. Let them look to Christ as the pattern after which they are to be fashioned. The holy ambition that He revealed in His life they are to cherish–an ambition to make the world better for their having lived in it. This is the work to which they are called. {MH 398.2}
หนุ่มๆ สาวๆ ควรปรารถนาอย่างแรงกล้าที่จะทำทุกสิ่งที่สูงส่ง ดีงามและไม่เห็นแก่ตัว ให้เขาทั้งหลายมองดูพระคริสต์เป็นแบบอย่างเพื่อปฏิบัติตาม เขาทั้งหลายต้องยึดมั่นในความมุ่งหมายอันบริสุทธิ์ที่พระองค์ทรงสำแดงในพระชนม์ชีพของพระองค์ อันเป็นความมุ่งหมายที่จะมีส่วนทำให้โลกที่เราอาศัยอยู่มีสภาพที่ดีขึ้น นี่คือ หน้าที่ๆ พระเจ้าทรงเรียกเขาทั้งหลายเพื่อรับใช้ {MH 398.2}
A Broad Foundation The highest of all sciences is the science of soul saving. The greatest work to which human beings can aspire is the work of winning men from sin to holiness. For the accomplishment of this work, a broad foundation must be laid. A comprehensive education is needed–an education that will demand from parents and teachers such thought and effort as mere instruction in the sciences does not require. Something more is called for than the culture of the intellect. Education is not complete unless the body, the mind, and the heart are equally educated. The character must receive proper discipline for its fullest and highest development. All the faculties of mind and body are to be developed and rightly trained. It is a duty to cultivate and to exercise every power that will render us more efficient workers for God. {MH 398.3}
รากฐานอันกว้างใหญ่ การช่วยเหลือจิตวิญญาณให้ได้รับความรอดเป็นศาสตร์ในระดับสูงสุดที่เหนือกว่าศาสตร์ใดๆ กิจการที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่มนุษย์จะมุ่งแสวงหาได้นั้นก็คือ ภาระหน้าที่ในการชักนำคนทั้งหลายให้หันกลับจากความผิดบาปมาสู่ความบริสุทธิ์อันชอบธรรม การจะบรรลุผลสำเร็จในงานนี้ต้องมีการวางรากฐานที่กว้างใหญ่ เป็นการศึกษาที่ให้ความรู้ครอบคลุมรอบด้าน เป็นการศึกษาที่บิดามารดาและครูอาจารย์ต้องใช้ทั้งความคิดและความพากเพียรในการสั่งสอนมากกว่าการสอนในวิชาสามัญทั่วไป เป็นการศึกษาที่ต้องการบางสิ่งบางอย่างมากกว่าการพัฒนาสติปัญญาเท่านั้น การศึกษานี้จะไม่บรรลุผลสำเร็จอย่างครบถ้วน นอกเสียจากร่างกาย ความคิดและจิตใจได้รับการฝึกฝนอบรมอย่างเท่าเทียมกัน อุปนิสัยต้องได้รับการอบรมทางวินัยอย่างเหมาะสมเพื่อจักได้พัฒนาขึ้นอย่างเต็มที่ในระดับสูงสุด สติปัญญาและความสามารถต้องได้รับการพัฒนาและการฝึกฝนอย่างถูกต้อง เรามีหน้าที่ต้องฝึกฝน พัฒนาและใช้กำลังความสามารถทุกๆ ส่วนที่เรามี เพื่อให้เป็นผู้รับใช้ที่มีประสิทธิภาพของพระเจ้า {MH 398.3}
True education includes the whole being. It teaches the right use of one’s self. It enables us to make the best use of brain, bone, and muscle, of body, mind, and heart. The faculties of the mind, as the higher powers, are to rule the kingdom of the body. The natural appetites and passions are to be brought under the control of the conscience and the spiritual affections. Christ stands at the head of humanity, and it is His purpose to lead us, in His service, into high and holy paths of purity. By the wondrous working of His grace, we are to be made complete in Him. {MH 398.4}
การศึกษาที่แท้จริงต้องครอบคลุมทั่วทั้งตัวตนของเรา จะต้องสอนให้รู้จักใช้ตนเองอย่างถูกต้อง ทำให้เราสามารถใช้สมอง กระดูกและกล้ามเนื้อ ร่างกาย ความคิดและจิตใจได้อย่างดีที่สุด ความสามารถของสมองซึ่งเป็นพลังอำนาจในระดับสูงทำหน้าที่ควบคุมอวัยวะต่างๆ ของร่างกายให้ทำงานได้ จะต้องนำความต้องการและอารมณ์ตามธรรมชาติให้อยู่ภายใต้การควบคุมของจิตสำนึกและความนึกคิดในฝ่ายจิตวิญญาณ พระคริสต์ทรงอยู่ในฐานะผู้นำของมนุษยชาติ และทรงมีพระประสงค์ที่จะนำเราในการรับใช้พระองค์ให้ดำเนินไปในหนทางแห่งความบริสุทธิ์ชอบธรรม โดยผลแห่งพระคุณของพระองค์ เราจึงกลายเป็นผู้ที่บริบูรณ์ดีเลิศได้ในพระองค์ {MH 398.4}
Jesus secured His education in the home. His mother was His first human teacher. From her lips, and from the scrolls of the prophets, He learned of heavenly things. He lived in a peasant’s home and faithfully and cheerfully acted His part in bearing the household burdens. He who had been the commander of heaven was a willing servant, a loving, obedient son. He learned a trade and with His own hands worked in the carpenter’s shop with Joseph. In the garb of a common laborer He walked the streets of the little town, going to and returning from His humble work. {MH 399.1}
พระเยซูทรงได้รับการศึกษาเล่าเรียนจากภายในครอบครัว มารดาของพระองค์คือครูคนแรกของพระองค์ จากริมฝีปากของนางและจากม้วนหนังสือของบรรดาผู้เผยพระวจนะ พระองค์ทรงได้เรียนรู้ถึงสิ่งทั้งปวงที่เป็นเรื่องฝ่ายสวรรค์ พระองค์ทรงอาศัยอยู่ในครอบครัวของชาวชนบทและทรงช่วยแบ่งเบาภาระในบ้านอย่างซื่อสัตย์และร่าเริง พระผู้ทรงเป็นผู้บังคับบัญชาแห่งสวรรค์ทรงสมัครพระทัยที่จะเป็นผู้รับใช้และเป็นบุตรชายที่น่ารักและเชื่อฟังคำของบิดามารดา พระองค์ทรงเรียนวิชาชีพและด้วยพระหัตถ์ของพระองค์เองทรงทำงานในร้านช่างไม้กับโยเซฟ ในชุดเครื่องแต่งกายของคนงานธรรมดาๆ พระองค์เสด็จดำเนินไปตามถนนหนทางของหมู่บ้านเล็กๆ ไปและกลับจากงานที่ต่ำต้อยของพระองค์ {MH 399.1}
With the people of that age the value of things was estimated by outward show. As religion had declined in power, it had increased in pomp. The educators of the time sought to command respect by display and ostentation. To all this the life of Jesus presented a marked contrast. His life demonstrated the worthlessness of those things that men regarded as life’s great essentials. The schools of His time, with their magnifying of things small and their belittling of things great, He did not seek. His education was gained from Heaven- appointed sources, from useful work, from the study of the Scriptures, from nature, and from the experiences of life– God’s lesson books, full of instruction to all who bring to them the willing hand, the seeing eye, and the understanding heart. {MH 400.1}
สำหรับคนในสมัยนั้นแล้ว พวกเขาประเมินคุณค่าของสิ่งต่างๆ จากเปลือกนอกเป็นเครื่องวัด ขณะที่อิทธิพลของศาสนาเสื่อมถอยลง ความหรูหราฟุ่มเฟือยและการโอ้อวดกลับเป็นที่นิยมมากขึ้น บรรดาครูอาจารย์ในสมัยนั้นพยายามทำตัวให้ผู้อื่นเคารพนับถือด้วยการแสดงตัวว่าเป็นผู้มีอำนาจและแต่งกายอย่างโอ่อ่าหรูหรา สำหรับสิ่งเหล่านี้แล้ว ชีวิตของพระเยซูแสดงให้เห็นถึงความแตกต่างอย่างชัดเจน ชีวิตของพระองค์แสดงให้เห็นถึงความไร้ค่าของสิ่งเหล่านี้ที่มนุษย์ถือว่าเป็นสิ่งสำคัญยิ่งในชีวิต โรงเรียนในสมัยของพระองค์ที่นิยมขยายความสำคัญแก่สิ่งที่มีคุณค่าเล็กน้อยและลดความสำคัญแก่สิ่งที่มีคุณค่าใหญ่หลวงพระองค์ทรงไม่ได้เข้าศึกษา พระองค์ทรงรับการศึกษาจากสิ่งต่างๆ ที่มีแหล่งกำเนิดมาจากเบื้องบน มาจากการทำงานที่มีประโยชน์ มาจากการศึกษาเล่าเรียนพระคัมภีร์ จากธรรมชาติและจากประสบการณ์ต่างๆ ในชีวิต สิ่งเหล่านี้เป็นบทเรียนจากหนังสือของพระเจ้า ซึ่งเต็มไปด้วยคำแนะนำสั่งสอนสำหรับคนทั้งหลายที่มีมือที่พร้อมเต็มใจ มีตาที่ช่างสังเกตและจิตใจที่มีความเข้าใจ {MH 400.1}
“The Child grew, and waxed strong in spirit, filled with wisdom: and the grace of God was upon Him.” Luke 2:40. {MH 400.2}
“พระกุมารนั้นก็เจริญวัยแข็งแรงขึ้น ประกอบด้วยสติปัญญาและพระคุณของพระเจ้าอยู่กับท่าน” ลูกา 2:40 {MH 400.2}
Thus prepared, He went forth to His mission, in every moment of His contact with men exerting upon them an influence to bless, a power to transform, such as the world had never witnessed. {MH 400.3}
เมื่อได้เตรียมพร้อมเช่นนี้แล้ว พระองค์จึงสด็จไปปฏิบัติพระราชกิจของพระองค์ ทุกครั้งที่พระองค์ติดต่อกับประชาชน ทรงสำแดงแก่เขาทั้งหลายได้สัมผัสถึงพลังที่จะเป็นพระพร อำนาจที่จะเปลี่ยนแปลงเขาทั้งหลาย อย่างเช่นที่ชาวโลกไม่เคยประจักษ์มาก่อน {MH 400.3}
The home is the child’s first school, and it is here that the foundation should be laid for a life of service. Its principles are to be taught not merely in theory. They are to shape the whole life training. {MH 400.4}
บ้านเป็นโรงเรียนแห่งแรกของลูกและภายในบ้านนี่แหละ ที่เด็กจะได้รับการวางรากฐานของชีวิตแห่งการปรนนิบัติรับใช้ หลักการของรากฐานต้องถูกสั่งสอนให้แก่เด็กมิใช่แต่เพียงภาคทฤษฎีเท่านั้น แต่ต้องเป็นหลักการที่วางโครงสร้างการฝึกอบรมภาคปฏิบัติไปตลอดทั้งชีวิต {MH 400.4}
Very early the lesson of helpfulness should be taught the child. As soon as strength and reasoning power are sufficiently developed, he should be given duties to perform in the home. He should be encouraged in trying to help father and mother, encouraged to deny and to control himself, to put other’s happiness and convenience before his own, to watch for opportunities to cheer and assist brothers and sisters and playmates, and to show kindness to the aged, the sick, and the unfortunate. The more fully the spirit of true ministry pervades the home, the more fully it will be developed in the lives of the children. They will learn to find joy in service and sacrifice for the good of others. {MH 401.1}
เด็กควรได้รับการอบรมสั่งสอนให้รู้จักช่วยเหลือผู้อื่นนับตั้งแต่อายุยังน้อย ทันทีที่กำลังและความสามารถในการใช้เหตุผลได้พัฒนาถึงระดับที่เพียงพอ เขาควรได้รับหน้าที่ให้ช่วยเหลืองานในบ้านบ้าง ควรส่งเสริมให้เขาพยายามช่วยบิดามารดาทำงาน ให้รู้จักระงับและควบคุมตนเอง ให้คิดถึงความสุขและประโยชน์ของผู้อื่นมาก่อนตนเอง ให้คอยหาโอกาสช่วยปลุกปลอบจิตใจและช่วยเหลือพี่น้องและมิตรสหายและแสดงความเมตตากรุณาต่อผู้สูงอายุ คนป่วยเจ็บและผู้ที่ด้อยโอกาส ยิ่งมีจิตวิญญาณแห่งการรับใช้ที่แท้จริงอบอวลอยู่ภายในบ้านมากเท่าไร จิตวิญญาณนี้ก็จะยิ่งได้รับการพัฒนาให้เติบโตขึ้นในชีวิตของเด็กๆมากเท่านั้น เขาทั้งหลายจะเรียนรู้ถึงความสุขจากการรับใช้และการเสียสละเพื่อความสุขของผู้อื่น {MH 401.1}
The Work of the School The home training should be supplemented by the work of the school. The development of the whole being, physical, mental, and spiritual, and the teaching of service and sacrifice, should be kept constantly in view. {MH 401.2}
หน้าที่ของโรงเรียน การฝึกฝนอบรมหน้าที่ภายในบ้านควรจะได้รับการเพิ่มเติมด้วยหน้าที่ในโรงเรียนอีกด้วย เราควรคำนึงถึงการพัฒนาทุกด้านในตัวของเด็ก ทั้งด้านร่างกาย จิตใจและจิตวิญญาณรวมทั้งการอบรมสั่งสอนในเรื่องของการปรนนิบัติรับใช้และการเสียสละอยู่เสมอ {MH 401.2}
Above any other agency, service for Christ’s sake in the little things of everyday experience has power to mold the character and to direct the life into lines of unselfish ministry. To awaken this spirit, to encourage and rightly to direct it, is the parents’ and the teacher’s work. No more important work could be committed to them. The spirit of ministry is the spirit of heaven, and with every effort to develop and encourage it angels will co-operate. {MH 401.3}
ยิ่งกว่ากิจการอื่นใด การปรนนิบัติรับใช้พระคริสต์ในสิ่งเล็กๆน้อยๆทุกวันย่อมมีอิทธิพลต่อการหล่อหลอมและขัดเกลาอุปนิสัยของเด็กๆ และนำชีวิตไปในหนทางของการปรนนิบัติรับใช้อย่างไม่เห็นแก่ตัว บิดามารดาและครูอาจารย์มีหน้าที่ต้องส่งเสริมให้เด็กๆได้มีจิตวิญญาณแห่งการรับใช้ ให้การสนับสนุนและแนะแนวทางอย่างถูกต้อง ไม่มีงานอื่นใดที่จะมีความสำคัญยิ่งไปกว่างานนี้ จิตวิญญาณแห่งการปรนนิบัติรับใช้เป็นจิตวิญญาณของชาวสวรรค์ และเหล่าทูตสวรรค์จะร่วมมือในทุกความพยายามที่จะพัฒนาและส่งเสริมให้จิตวิญญาณนี้เจริญขึ้น {MH 401.3}
Such an education must be based upon the word of God. Here only are its principles given in their fullness. The Bible should be made the foundation of study and of teaching. The essential knowledge is a knowledge of God and of Him whom He has sent. {MH 401.4}
การศึกษาในลักษณะนี้จะต้องมีรากฐานตั้งอยู่บนพระวจนะของพระเจ้า พระวจนะของพระเจ้าเท่านั้นที่ให้หลักการทั้งหมดไว้อย่างสมบูรณ์ พระคัมภีร์จะต้องเป็นรากฐานของการศึกษาเล่าเรียนและการสั่งสอน ความรู้ที่สำคัญที่สุดคือ ความรู้ในเรื่องของพระเจ้าและเรื่องของพระเยซูผู้ที่พระเจ้าได้ประทานมาให้แก่เรา {MH 401.4}
Every child and every youth should have a knowledge of himself. He should understand the physical habitation that God has given him, and the laws by which it is kept in health. All should be thoroughly grounded in the common branches of education. And they should have industrial training that will make them men and women of practical ability, fitted for the duties of everyday life. To this should be added training and practical experience in various lines of missionary effort. {MH 402.1}
เด็กทุกคนและหนุ่มสาวทุกคนควรมีความรู้เกี่ยวกับตัวเอง เขาควรจะเข้าใจถึงสภาพของร่างกายที่พระเจ้าประทานให้แก่เขารวมทั้งกฎเกณฑ์ที่จะช่วยให้ร่างกายมีสุขภาพที่ดี ทุกคนควรเรียนรู้อย่างถ่องแท้ในวิชาทั่วไปและควรฝึกฝนในวิชาชีพต่างๆเพื่อจะได้เป็นชายหญิงที่มีทักษะในการทำงาน เหมาะสมกับหน้าที่ประจำวันของตน นอกจากนี้แล้ว เขาทั้งหลายควรเพิ่มเติมการฝึกฝนอบรมประสบการณ์ของงานพันธกิจในด้านต่างๆอีกด้วย {MH 402.1}
Learning by Imparting Let the youth advance as fast and as far as they can in the acquisition of knowledge. Let their field of study be as broad as their powers can compass. And, as they learn, let them impart their knowledge. It is thus that their minds will acquire discipline and power. It is the use they make of knowledge that determines the value of their education. To spend a long time in study, with no effort to impart what is gained, often proves a hindrance rather than a help to real development. In both the home and the school it should be the student’s effort to learn how to study and how to impart the knowledge gained. Whatever his calling, he is to be both a learner and a teacher as long as life shall last. Thus he may advance continually, making God his trust, clinging to Him who is infinite in wisdom, who can reveal the secrets hidden for ages, who can solve the most difficult problems for minds that believe in Him. {MH 402.2}
เรียนรู้ด้วยการแบ่งปัน ขอให้คนหนุ่มสาวก้าวไปข้างหน้าในการแสวงหาวิชาความรู้อย่างรวดเร็จและทั่วถึงเท่าที่จะทำได้ จงใฝ่หาการศึกษาในแขนงต่างๆให้ครอบคลุมเท่าที่กำลังความสามารถของเขาจะเข้าใจ และในขณะที่ศึกษาเล่าเรียน ให้เขาทั้งหลายแบ่งปันความรู้ให้แก่ผู้อื่น ด้วยวิธีเช่นนี้ ความคิดของเขาทั้งหลายจะได้รับการฝึกฝนให้อยู่ในระเบียบและมีพละกำลัง การนำความรู้ที่ได้ศึกษาไปใช้ให้เกิดประโยชน์แสดงให้เห็นถึงคุณค่าของสิ่งที่เขาได้เล่าเรียน การใช้เวลาศึกษาหาความรู้อย่างยาวนาน โดยที่ไม่ได้พยายามแบ่งปันให้แก่คนอื่นเท่ากับเป็นการขัดขวางไม่ให้ความรู้นั้นพัฒนาอย่างแท้จริง ทั้งในบ้านและในโรงเรียน นักเรียนควรพยายามเรียนรู้ถึงวิธีในการศึกษาและการแบ่งปันความรู้ที่ได้รับแก่ผู้อื่นพร้อมกันไป ไม่ว่าเขาจะประกอบอาชีพอะไรก็ตาม เขาจะต้องเป็นทั้งผู้เรียนและครูตราบชั่วชีวิตของเขา โดยประการฉะนี้ เขาจะมีความเจริญก้าวหน้าขึ้นอยู่เสมอ มีความไว้วางใจในพระเจ้าและยึดมั่นในพระองค์ผู้ทรงสัพพัญญู ผู้ทรงสำแดงความล้ำลึกที่เก็บซ่อนมาเป็นเวลาหลายยุคหลายสมัยให้ปรากฏและทรงพระปรีชาสามารถในการแก้ปัญหาที่ยุ่งยากที่สุดสำหรับคนทั้งหลายที่เชื่อในพระองค์ {MH 402.2}
God’s word places great stress upon the influence of association, even upon men and women. How much greater is its power on the developing mind and character of children and youth. The company they keep, the principles they adopt, the habits they form, will decide the question of their usefulness here and of their future, eternal interest. {MH 402.3}
พระวจนะของพระเจ้าให้ความสำคัญเป็นพิเศษในเรื่องอิทธิพลของการคบหาสมาคม แม้แต่ที่มีต่อชายและหญิง ต่อเด็กๆและคนหนุ่มสาวนั้นความสำคัญนี้จะมีมากกว่าอีกเท่าใดในด้านการพัฒนาจิตใจและอุปนิสัย เพื่อนฝูงที่เขาทั้งหลายคบหา แบบอย่างที่เขาทั้งหลายนำมาใช้และนิสัยที่เขาทั้งหลายรับมา จะเป็นเครื่องกำหนดความเป็นประโยชน์ในโลกนี้และผลประโยชน์ในโลกภายภาคหน้าของเขาทั้งหลาย {MH 402.3}
It is a terrible fact, and one that should make the hearts of parents tremble, that in so many schools and colleges to which the youth are sent for mental culture and discipline, influences prevail which misshape the character, divert the mind from life’s true aims, and debase the morals. Through contact with the irreligious, the pleasure loving, and the corrupt, many, many youth lose the simplicity and purity, the faith in God, and the spirit of self-sacrifice that Christian fathers and mothers have cherished and guarded by careful instruction and earnest prayer. {MH 403.1}
มีความจริงที่น่ากลัวอยู่เรื่องหนึ่งที่ทำให้จิตใจของผู้ที่เป็นบิดามารดาต้องรู้สึกเป็นทุกข์ เมื่อได้ทราบว่าโรงเรียนและวิทยาลัยต่าง ๆ ที่พวกเขาส่งบุตรไปศึกษาเล่าเรียนเพื่อฝึกฝนอบรมจิตใจและขัดเกลาอุปนิสัยให้เป็นผู้มีระเบียบวินัยนั้น มีอิทธิพลแพร่หลายอยู่ที่ทำให้อุปนิสัยเสื่อมที่หันเหจิตใจออกจากเป้าหมายที่แท้จริงของชีวิตและทำให้ศีลธรรมจรรยาเสื่อมทรามลง จากการคบหาสมาคมกับผู้ที่ไม่ใส่ใจศาสนา ผู้ที่ใฝ่ใจแต่ความสนุกสนานและคดโกง คนหนุ่มสาวจำนวนมากได้สูญเสียสิ่งที่เป็นความเดียงสาและความบริสุทธิ์ ความเชื่อมั่นในพระเจ้าและจิตวิญญาณแห่งการเสียสละ ที่บิดามารดาผู้เป็นคริสเตียนได้ทนุถนอมและพิทักษ์รักษาไว้ด้วยการอบรมสั่งสอนอย่างเอาใจใส่และอธิษฐานด้วยจิตใจร้อนรน {MH 403.1}
Many who enter school with the purpose of fitting themselves for some line of unselfish ministry become absorbed in secular studies. An ambition is aroused to win distinction in scholarship and to gain position and honor in the world. The purpose for which they entered school is lost sight of, and the life is given up to selfish and worldly pursuits. And often habits are formed that ruin the life both for this world and for the world to come. {MH 403.2}
หลายคนที่เข้าโรงเรียนโดยมีจุดมุ่งหมายเพื่อเตรียมพร้อมตนเองให้มีความเหมาะสมกับงานปรนนิบัติรับใช้ด้านต่าง ๆ กลับกลายเป็นผู้ที่หลงใหลอยู่แต่การศึกษาเล่าเรียนตามอย่างโลก ความทะเยอทะยานต้องการผลการเรียนที่เป็นเลิศและตำแหน่งรวมทั้งเกียรติยศที่โลกยอมรับถูกกระตุ้นให้ตื่นตัว จนหลงลืมและละทิ้งจุดมุ่งหมายที่ตั้งไว้เมื่อแรกเข้าโรงเรียนและปล่อยให้ตัวเองดำเนินชีวิตไปในทางที่เห็นแก่ตัวและลุ่มหลงในเกียรติยศชื่อเสียงของฝ่ายโลก และบ่อยครั้งนิสัยเหล่านี้ถูกหล่อหลอมขึ้นจนนำความพินาศมาสู่ทั้งชีวิตในโลกนี้และในโลกหน้า {MH 403.2}
As a rule, men and women who have broad ideas, unselfish purposes, noble aspirations, are those in whom these characteristics were developed by their associations in early years. In all His dealings with Israel, God urged upon them the importance of guarding the associations of their children. All the arrangements of civil, religious, and social life were made with a view to preserving the children from harmful companionship and making them, from their earliest years, familiar with the precepts and principles of the law of God. The object lesson given at the birth of the nation was of a nature deeply to impress all hearts. Before the last terrible judgment came upon the Egyptians in the death of the first-born, God commanded His people to gather their children into their own homes. The doorpost of every house was marked with blood, and within the protection assured by this token all were to abide. So today parents who love and fear God are to keep their children under “the bond of the covenant” within the protection of those sacred influences made possible through Christ’s redeeming blood. {MH 403.3}
โดยปกติแล้ว ชายหญิงที่มีความคิดที่เปิดกว้าง มีความมุ่งหมายที่ไม่เห็นแก่ตัวและมีความตั้งใจที่ดีงาม จะเป็นผู้ที่คบหาเพื่อนฝูงที่มีลักษณะเหล่านี้มาตั้งแต่เด็กๆ ในการปฏิบัติต่อชนชาติอิสราเอลนั้น พระเจ้าทรงแนะนำสั่งสอนให้พวกเขาเห็นถึงความสำคัญในการคุ้มครองเรื่องการคบมิตรสหายของบุตรชายหญิงของตน การจัดการดูแลชีวิตทั้งด้านพลเรือน ศาสนาและสังคม มีจุดม่งหมายเพื่อปกป้องบุตรชายหญิงจากการคบหาเพื่อนที่เลวและให้พวกเขาคุ้นเคยกับคำสอนและบทบัญญัติของพระเจ้าตั้งแต่เด็กๆ บทเรียนสั่งสอนที่พระเจ้าประทานเมื่อแรกเริ่มที่ทรงตั้งชาติขึ้นนั้นมีคุณลักษณะที่ต้องการให้ฝังลึกลงในจิตใจของทุกคน ก่อนที่การพิพากษาลงโทษอันร้ายแรงครั้งสุดท้ายจะตกลงสู่ชาวอียิปต์ด้วยการประหารบุตรหัวปีในประเทศ พระเจ้าตรัสบัญชาให้ประชากรของพระองค์รวบรวมเหล่าบุตรทั้งหลายไว้ในบ้านของตน แล้วเอาเลือดทาที่วงกบประตูของทุกบ้านเพื่อเป็นเครื่องหมายรับรองทุกคนที่หลบอยู่ในเรือนจะได้รับความปลอดภัย ในทุกวันนี้ก็เช่นกัน บิดามารดาผู้มีความรักและยำเกรงในพระเจ้าต้องคอยคุ้มครองป้องกันบุตรของตนไว้ภายใต้ “พันธสัญญา” นั่นคือ ภายใต้การพิทักษ์รักษาของฤทธิ์อำนาจทั้งหลายที่ได้มาด้วยพระโลหิตแห่งการทรงไถ่ของพระคริสต์ {MH 403.3}
Of His disciples Christ said, “I have given them Thy word; and . . . they are not of the world, even as I am not of the world.” John 17:14. {MH 404.1}
พระคริสต์ตรัสถึงสาวกของพระองค์ไว้ว่า “ข้าพระองค์ได้มอบพระดำรัสของพระองค์ให้แก่เขาแล้ว และ……..เพราะเขาไม่ใช่ของโลก เหมือนดังที่ข้าพระองค์ไม่ใช่ของโลก” ยอห์น 17:14 {MH 404.1}
“Be not conformed to this world,” God bids us; “but be ye transformed by the renewing of your mind.” Romans 12:2. {MH 404.2}
พระเจ้าทรงมีพระดำรัสสั่งว่า “อย่าประพฤติตามอย่างคนในยุคนี้ แต่จงรับการเปลี่ยนแปลงจิตใจ แล้วอุปนิสัยของท่านจึงจะเปลี่ยนใหม่” โรม 12:2 {MH 404.2}
“Be ye not unequally yoked together with unbelievers: for what fellowship hath righteousness with unrighteousness? and what communion hath light with darkness? . . . and what agreement hath the temple of God with idols? for ye are the temple of the living God; as God hath said, I will dwell in them, and walk in them; and I will be their God, and they shall be My people. Wherefore “Come out from among them, and be ye separate, . . . And touch not the unclean; . . . And I will receive you, And will be a Father unto you, And ye shall be My sons and daughters, Saith the Lord Almighty.” 2 Corinthians 6:14-18. {MH 404.3}
“ท่านอย่าเข้าเทียมแอกกับคนที่ไม่เชื่อ เพราะว่าความชอบธรรมจะมีหุ้นส่วนอะไรกับความอธรรมและความสว่างจะเข้าสนิทกับความมืดได้อย่างไร….วิหารของพระเจ้าจะตกลงอะไรกับรูปเคารพได้ เพราะว่าเราเป็นวิหารของพระเจ้าผู้ทรงดำรงพระชนม์ ดังที่พระเจ้าตรัสไว้ว่า เราจะอยู่ในเขาทั้งหลายและจะดำเนินในหมู่พวกเขา และเราจะเป็นพระเจ้าของเขา และเขาจะเป็นชนชาติของเรา “เจ้าจงออกจากหมู่พวกเขาเหล่านั้น และจงแยกตัวออกจากเขาทั้งหลาย อย่าแตะต้องสิ่งซึ่งไม่สะอาด แล้วเราจึงจะรับพวกเจ้าทั้งหลาย เราจะเป็นดังบิดาของพวกเจ้า และพวกเจ้าจะเป็นบุตรชายบุตรหญิงของเรา พระเจ้าผู้ทรงฤทธานุภาพทั้งสิ้นได้ตรัสดังนั้น” 2 โครินธ์ 6:14-18 {MH 404.3}
“Gather the children.” “Make them know the statutes of God, and His laws.” Joel 2:16; Exodus 18:16. {MH 404.4}
“จงรวบรวมประชาชน” “สอนเขาให้รู้จักกฎเกณฑ์ของพระเจ้าและธรรมบัญญัติของพระองค์” โยเอล 2:16; อพยพ 18:16 (THSV) {MH 404.4}
“Put My name upon the children of Israel; and I will bless them.” Numbers 6:27. {MH 404.5}
“ดังนั้นแหละให้เขาประทับนามของเราเหนือคนอิสราเอล และเราจะได้อวยพรแก่เขาทั้งหลาย” กันดารวิถี 6:27 {MH 404.5}
“And all the peoples of the earth shall see that thou art called by the name of Jehovah.” Deuteronomy 28:10, A.R.V. “The remnant of Jacob shall be in the midst of many people As a dew from the Lord, As the showers upon the grass, That tarrieth not for man, Nor waiteth for the sons of men.” Micah 5:7. {MH 404.6}
We are numbered with Israel. All the instruction given to the Israelites of old concerning the education and training of their children, all the promises of blessing through obedience, are for us. {MH 405.1}
พระเจ้าทรงนับเราเข้าเป็นส่วนหนึ่งของชนชาติอิสราเอล คำสอนทั้งหมดที่พระองค์ประทานให้แก่ชนชาติอิสราเอลในสมัยโบราณ ในเรื่องที่เกี่ยวกับการศึกษาและการอบรมสั่งสอนบุตรชายหญิง พระสัญญาที่พระองค์จะอวยพระพรแก่เขาทั้งหลาย หากเขาทั้งหลายเชื่อฟังพระองค์ก็เป็นของเราเช่นเดียวกัน {MH 405.1}
God’s word to us is, “I will bless thee, . . . and thou shalt be a blessing.” Genesis 12:2. {MH 405.2}
พระดำรัสของพระเจ้ามาถึงเราว่า “เราจะอวยพรแก่เจ้า……..แล้วเจ้าจะช่วยให้ผู้อื่นได้รับพร” ปฐมกาล 12:2 {MH 405.2}
Of the first disciples and of all who should believe on Him through their word Christ said, “The glory which Thou gavest Me I have given them; that they may be one, even as We are one: I in them, and Thou in Me, that they may be made perfect in one; and that the world may know that Thou hast sent Me, and hast loved them, as Thou hast loved Me.” John 17:22, 23. {MH 405.3}
พระคริสต์ตรัสถึงเหล่าสาวกกลุ่มแรกและคนทั้งหลายที่เชื่อในพระองค์โดยถ้อยคำของเหล่าสาวกว่า “เกียรติซึ่งพระองค์ได้ประทานแก่ข้าพระองค์ ข้าพระองค์ได้มอบให้แก่เขา เพื่อเขาจะได้เป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน ดังที่พระองค์กับข้าพระองค์เป็นอันหนึ่งอันเดียวกันนั้น ข้าพระองค์อยู่ในเขาและพระองค์ทรงอยู่ในข้าพระองค์ เพื่อเขาทั้งหลายจะได้เป็นอันหนึ่งอันเดียวกันอย่างสมบูรณ์ เพื่อโลกจะได้รู้ว่าพระองค์ทรงใช้ข้าพระองค์มา และพระองค์ทรงรักเขาเหมือนดังที่พระองค์ทรงรักข้าพระองค์” ยอห์น 17:22, 23 {MH 405.3}
Wonderful, wonderful words, almost beyond the grasp of faith! The Creator of all worlds loves those who give themselves to His service, even as He loves His son. Even here and now His gracious favor is bestowed upon us to this marvelous extent. He has given us the Light and Majesty of heaven, and with Him He has bestowed all the heavenly treasure. Much as He has promised us for the life to come, He bestows princely gifts in this life. As subjects of His grace, He desires us to enjoy everything that will ennoble, expand, and elevate our characters. He is waiting to inspire the youth with power from above, that they may stand under the blood-stained banner of Christ, to work as He worked, to lead souls into safe paths, to plant the feet of many upon the Rock of Ages. {MH 405.4}
ถ้อยคำเหล่านี้เป็นถ้อยคำที่น่าอัศจรรย์ น่าอัศจรรย์ยิ่ง แทบเกินกว่าที่เราจะเชื่อและเข้าใจได้ พระองค์ผู้ทรงสร้างทรงรักคนทั้งหลายที่มอบถวายตนเพื่อปรนนิบัติรับใช้ในพระราชกิจของพระองค์ เหมือนดังเช่นที่พระองค์ทรงรักพระบุตรของพระองค์ แม้ในเวลานี้ พระองค์ก็ยังประทานพระคุณให้แก่เราถึงเพียงนี้ พระองค์ประทานผู้ทรงเป็นแสงสว่างและทรงเดชานุภาพแห่งสวรรค์ และประทานทรัพย์สมบัติทั้งปวงของแผ่นดินสวรรค์พร้อมกับพระบุตรให้แก่เรา มากตามที่พระองค์ทรงสัญญาไว้กับเราสำหรับชีวิตในโลกภายภาคหน้า พระองค์ประทานของประทานอันสง่างามดุจเจ้าชายให้แก่เราในชีวิตนี้ ในฐานะที่เราเป็นประชากรแห่งพระคุณของพระเจ้า พระองค์ทรงปรารถนาให้เราชื่นชมยินดีกับทุกสิ่งที่จะสร้างความสง่างาม เติบโตและยกชูอุปนิสัยของเรา พระองค์ทรงกำลังรอคอยที่จะดลใจจิตใจของคนหนุ่มสาวด้วยฤทธิ์อำนาจจากเบื้องบน เพื่อเขาทั้งหลายจะยืนอยู่ใต้ร่มธงที่เปื้อนไปด้วยพระโลหิตของพระคริสต์ เพื่อปรนนิบัติรับใช้อย่างที่พระองค์ทรงกระทำ เพื่อนำจิตวิญญาณของคนทั้งหลายเข้าไปในเส้นทางที่ปลอดภัยและเพื่อนำย่างเท้าของคนมากมายให้ตั้งมั่นในพระองค์ผู้ทรงเป็นพระมหาศิลาแห่งกาลเวลา {MH 405.4}
All who are seeking to work in harmony with God’s plan of education will have His sustaining grace, His continual presence, His keeping power. To everyone He says: {MH 405.5}
คนทั้งหลายที่พยายามดำเนินตามแผนการของการศึกษาของพระเจ้า พระองค์จะทรงค้ำจุนเขาเหล่านี้ไว้ด้วยพระคุณของพระองค์ ด้วยการสถิตอยู่ร่วมด้วยอย่างเสมอของพระองค์และด้วยฤทธานุภาพของการปกป้องของพระองค์ พระองค์ตรัสกับทุกคนว่า {MH 405.5}
“Be strong and of a good courage; be not afraid, neither be thou dismayed: for the Lord thy God is with thee.” “I will not fail thee, nor forsake thee.” Joshua 1:9, 5. “As the rain cometh down, and the snow from heaven, And returneth not thither, But watereth the earth, and maketh it bring forth and bud, That it may give seed to the sower, and bread to the eater: So shall My word be that goeth forth out of My mouth: It shall not return unto Me void, But it shall accomplish that which I please, And it shall prosper in the thing whereto I sent it. For ye shall go out with joy, And be led forth with peace: The mountains and the hills shall break forth before you into singing, And all the trees of the field shall clap their hands. Instead of the thorn shall come up the fir tree, And instead of the brier shall come up the myrtle tree: And it shall be to the Lord for a name, For an everlasting sign that shall not be cut off.” Isaiah 55:10-13. {MH 405.6}
“จงเข้มแข็งและกล้าหาญเถิด อย่าตกใจหรือคร้ามกลัวเลย เพราะว่า…..พระเยโฮวาห์พระเจ้าของเจ้าสถิตกับเจ้า” “เราจะไม่ละเลยหรือละทิ้งเจ้าเสีย” โยซูวา 1:9, 5 “เพราะฝนและหิมะลงมาจากฟ้าสวรรค์ และไม่กลับที่นั่น เว้นแต่รดแผ่นดินโลก กระทำให้มันบังเกิดผลและแตกหน่อ อำนวยเมล็ดแก่ผู้หว่านและอาหารแก่ผู้กิน คำของเราซึ่งออกไปจากปากของเรา จะไม่กลับมาสู่เราเปล่า แต่จะสัมฤทธิ์ผลซึ่งเรามุ่งหมายไว้ และให้สิ่งซึ่งเราใช้ไปทำนั้นจำเริญขึ้นฉันนั้น เพราะเจ้าจะออกไปด้วยความชื่นบาน และถูกนำไปด้วยสวัสดิภาพ ภูเขาและเนินเขา เปล่งเสียงร้องเพลงข้างหน้าเจ้า และต้นไม้ทั้งสิ้นในท้องทุ่งจะตบมือของมัน แทนต้นหนามขี้แรด ต้นสนสามใบจะงอกขึ้น แทนต้นไมยราบ ต้นน้ำมันเขียวจะงอกขึ้น และแด่พระเจ้า มันจะเป็นอนุสรณ์ เพื่อเป็นหมายสำคัญนิรันดร์ซึ่งจะไม่ตัดออกเลย” อิสยาห์ 55:10-13 {MH 405.6}
Throughout the world, society is in disorder, and a thorough transformation is needed. The education given to the youth is to mold the whole social fabric. “They shall build the old wastes, They shall raise up the former desolations, And they shall repair the waste cities, The desolations of many generations.” Men shall call them “the ministers of our God. . . . Everlasting joy shall be unto them. For I, Jehovah, love justice.” “I will direct their work in truth, And I will make an everlasting covenant with them.” “Their race shall be illustrious among the nations, And their offspring among the people; All that see them shall acknowledge That they are a race which Jehovah hath blessed. . . . For as the earth putteth forth her shoots, And as a garden causeth its plants to spring forth, So shall the Lord Jehovah cause salvation to spring forth, And praise before all the nations.” Isaiah 61:4, 6-8, Noyes; 61:8; 61:9, 11, Noyes. {MH 406.1}
ทั่วทั้งโลก สังคมตกอยู่ในสภาพที่สับสนอลหม่านและต้องการการเปลี่ยนแปลงแก้ไขอย่างถ้วนทั่ว การศึกษาที่เราให้แก่คนหนุ่มสาวต้องเป็นสิ่งหล่อหลอมและขัดเกลาโครงสร้างทั้งหมดของสังคม “เขาทั้งหลายจะสร้างสิ่งปรักหักพังโบราณขึ้นใหม่ เขาจะซ่อมเสริมที่ทิ้งร้างแต่เก่าก่อนขึ้น เขาจะซ่อมหัวเมืองที่ปรักหักพัง คือที่ทิ้งร้างมาหลายชั่วอายุคนแล้วนั้น” “แต่เขาจะเรียกเจ้าทั้งหลายว่าปุโรหิตของพระเจ้า……. ความชื่นบานเป็นนิตย์จะเป็นของเขา เพราะเราคือพระเจ้ารักความยุติธรรม” “เราจะนำกิจการของเขาด้วยความจริง และเราจะกระทำพันธสัญญานิรันดร์กับเขา” “เชื้อสายของเขาทั้งหลายจะเป็นที่รู้จักกันท่ามกลางบรรดาประชาชาติ และลูกหลานของเขาในท่ามกลางชนชาติทั้งหลาย ทุกคนที่ได้เห็นเขาจะจำเขาได้ ว่าเขาเป็นประชาชนซึ่งพระเจ้าทรงอำนวยพระพร……. เพราะแผ่นดินโลกได้เกิดหน่อของมัน และสวนทำให้สิ่งที่หว่านในนั้นงอกขึ้นมาฉันใด พระเจ้าจะทรงทำให้ความชอบธรรมและความสรรเสริญ งอกขึ้นมาต่อหน้าบรรดาประชาชาติฉันนั้น” อิสยาห์ 61:4, 6-8; 61:8; 61:9, 11 {MH 406.1}