Chapter 37บทที่ 37
Faithful in That Which Is Least
ซื่อสัตย์ในของเล็กน้อย
“He that is faithful in that which is least is faithful also in much.” {MYP 143.1}
“คนที่ซื่อสัตย์ในของเล็กน้อยจะ ซื่อสัตย์ในของมากด้วย” ลูกา 16:10 {MYP 143.1}
It is conscientious attention to what the world terms “little things” that makes life a success. Little deeds of charity, little acts of self-denial, speaking simple words of helpfulness, watching against little sins—this is Christianity. A grateful acknowledgment of daily blessings, a wise improvement of daily opportunities, a diligent cultivation of intrusted talents—this is what the Master calls for. {MYP 143.2}
ความใส่ใจที่เกิดจากสติรู้ผิดชอบที่ มีต่อสิ่งที่ชาวโลกเรียกว่า “เรื่องเล็กน้อย” นั้น เป็นสิ่งที่ทำให้ชีวิตประสบความสำเร็จ การงานน้อยนิดแห่งความรักบริสุทธิ์ การ งานน้อยนิดของการปฏิเสธตนเอง คำพูด เรียบง่ายที่ให้กำลังใจ การเฝ้าระวังบาป ขนาดเล็ก นี่แหละคือศาสนาคริสเตียน การสำนึกถึงพระคุณของการได้รับพระพร ประจำวัน การปรับปรุงโอกาสประจำวัน และการขยันขันแข็งพัฒนาตะลันต์ต่างๆ ที่ประทานแก่เรา ทั้งหมดนี้เป็นเรื่องที่ พระเจ้าพระอาจารย์ทรงเรียกบัญชาให้ทำ {MYP 143.2}
He who faithfully performs small duties will be prepared to answer the demands of larger responsibilities. The man who is kind and courteous in the daily life, who is generous and forbearing in his family, whose constant aim it is to make home happy, will be the first to deny self and make sacrifices when the Master calls. {MYP 143.3}
ผู้ที่ปฏิบัติหน้าที่การงานขนาดเล็ก ด้วยความสัตย์ซื่อจะมีความพร้อมที่จะ รับมือกับความรับผิดชอบที่ยิ่งใหญ ่ขึ้น บุคคลที่มีใจเมตตาและโอบอ้อมอารีสุภาพ ในชีวิตประจำวัน ผู้ซึ่งมีใจกว้างขวางและ อดทนในครอบครัวของเขา ผู้ซึ่งมีจุด ประสงค์มุ่งมั่นตลอดเวลาเพื่อทำให้ ครอบครัวมีความสุขจะเป็นคนในแถว หน้าที่จะปฏิเสธความต้องการของตนเอง และพร้อมที่จะเสียสละเมื่อพระอาจารย์ ทรงเรียก {MYP 143.3}
We may be willing to give our property to the cause of God, but this will not count unless we give Him also a heart of love and gratitude. Those who would be true missionaries in foreign fields must first be true missionaries in the home. Those who desire to work in the Master’s vineyard must prepare themselves for this by a careful cultivation of the little piece of vineyard He has intrusted to their care. {MYP 143.4}
A Well-balanced Character
อุปนิสัยที่สมดุล
เราคงเต็มใจถวายสมบัติของเรา เพื่อพระราชกิจของพระเจ้า แต่เรื่องนี้จะ ไม่มีผลอะไรนอกจากว่าเราจะร่วมถวาย หัวใจที่เต็มไปด้วยความรักและความ ซาบซึ้งในพระคุณแด่พระองค์ด้วย ผู้ที่ ต้องการเป็นมิชชันนารีที่แท้จริงในต่างแดน จะต้องเป็นมิชชันนารีที่แท้จริงในบ้านของ ตนเองเสียก่อน ผู้ที่ปรารถนาจะรับใช้ใน สวนองุ่นของพระอาจารย์จะต้องเตรียมตัว ด้วยการดูแลสวนองุ่นขนาดเล็กที่พระองค์ ทรงมอบให้พวกเขาดูแลเสียก่อน {MYP 143.4}
As a man “thinketh in his heart, so is he.” Many thoughts make up the unwritten history of a single day; and these thoughts have much to do with the formation of character. Our thoughts are to be strictly guarded; for one impure thought makes a deep impression on the soul. An evil thought leaves an evil impress on the mind. If the thoughts are pure and holy, the man is better for having cherished them. By them the spiritual pulse is quickened, and the power for doing good is increased. And as one drop of rain prepares the way for another in moistening the earth, so one good thought prepares the way for another. {MYP 144.1}
คนที่ “คอยนับอยู่ในใจ” สุภาษิต 23:7 ก็จะแสดงออกมาให้เห็นเป็นอย่าง นั้น ความคิดมากมายเป็นประวัติศาสตร์ที่ ไม่ได้ถูกบันทึกไว้ของแต่ละวัน และความ คิดเหล่านี้ส่งผลอย่างมากยิ่งต่อการสร้าง อุปนิสัย ความคิดของเราจะต้องคอยถูก คุ้มกันไว้อย่างเข้มงวด เพราะความคิดที่ ไม่บริสุทธิ์เพียงเรื่องเดียวจะประทับลึกลง ในจิตวิญญาณ ความคิดต่ำทรามฝากรอย ประทับที่เลวชั่วในจิตใจ หากเป็นความคิด ที่บริสุทธิ์และศักดิ์สิทธิ์ เขาผู้นั้นก็จะเป็น คนที่เจริญขึ้นเพราะได้เก็บรักษาถนอมไว้ ความคิดเหล่านี้จะกระตุ้นให้จิตวิญญาณ ตื่นตัว และพลังเพื่อประกอบการดีจะเพิ่ม ขึ้น และดั่งน้ำฝนหยดเดียวที่ปูทางเพื่อใหหยดต่อไปทำให้พื้นดินชุ่มชื้น ความคิด เดียวที่ดีก็จะเตรียมทางให้ความคิดดีครั้ง อื่นๆ ตามมา {MYP 144.1}
The longest journey is performed by taking one step at a time. A succession of steps brings us to the end of the road. The longest chain is composed of separate links. If one of these links is faulty, the chain is worthless. Thus it is with character. A well-balanced character is formed by single acts well performed. One defect, cultivated instead of being overcome, makes the man imperfect, and closes against him the gate of the Holy City. He who enters heaven must have a character that is without spot or wrinkle or any such thing. Naught that defileth can ever enter there. In all the redeemed host not one defect will be seen. {MYP 144.2}
การเดินทางที่ยาวไกลที่สุดเริ่มต้น จากการก้าวไปทีละก้าว ก้าวต่อๆ ไปที่ ตามมาจะนำเราถึงจุดหมายปลายทาง โซ่เส้นที่ยาวที่สุดประกอบด้วยข้อโซ่แต่ละ อันนำมาต่อกัน หากข้อใดข้อหนึ่งชำรุด โซ่เส้นนั้นก็ไร้ค่า อุปนิสัยก็เหมือนกัน อุปนิสัยที่สมดุลดีเกิดจากความประพฤติ แต่ละเรื่องที่ดีงาม ความประพฤติที่ บกพร่องแม้เพียงเรื่องเดียวหากปล่อยให้ ฟูมฟักเป็นนิสัยแทนการแก้ไข จะทำให้ คนๆ นั้นบกพร่อง และประตูแห่งนคร บริสุทธิ์จะถูกปิดใส่เขา ผู้ที่จะเข้าสวรรค์ ต้องมีอุปนิสัยที่ไร้จุดด่างพร้อยหรือรอยย่น หรือสิ่งที่คล้ายกัน ไม่มีอะไรที่เป็นมลทิน เคยเข้าไปถึงที่นั่น ในบรรดาผู้ที่ได้รับการ ไถ่ให้รอดจะไม่พบรอยด่างพร้อยในผู้ใด เลย {MYP 144.2}
God’s work is perfect as a whole because it is perfect in every part, however minute. He fashions the tiny spear of grass with as much care as He would exercise in making a world. If we desire to be perfect, even as our Father in heaven is perfect, we must be faithful in doing little things. That which is worth doing at all is worth doing well. Whatever your work may be, do it faithfully. Speak the truth in regard to the smallest matters. Each day do loving deeds and speak cheerful words. Scatter smiles along the pathway of life. As you work in this way, God will place His approval on you, and Christ will one day say to you, “Well done, thou good and faithful servant.” {MYP 144.3}
Faithfulness in Everyday Life
ความซื่อสัตย์ในชีวิตประจำวัน
พระราชกิจทั้งปวงของพระเจ้า นั้นสมบูรณ์แบบ เพราะว่าทุกส่วนดีครบ ถ้วน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเล็กเพียงไรก็ตาม พระองค์ทรงตกแต่งใบเรียวแหลมคม ขนาดเล็กของต้นหญ้าด้วยความเอาใจใส่ เหมือนดั่งเช่นที่พระองค์ทรงกระทำในการ สร้างโลก หากเราปรารถนาที่จะเป็นคนดี พร้อมเหมือนพระบิดาบนสวรรค์ผู้ทรง ดีพร้อมแล้ว เราต้องซื่อสัตย์ในการทำสิ่งที่ เล็กน้อย อะไรที่มีคุณค่าสมควรทำก็มี คุณค่าที่ต้องทำให้ดี ไม่ว่างานของคุณคือ งานอะไร จงทำงานนั้นอย่างซื่อสัตย์ พูด ความจริงแม้ในเรื่องที่เล็กน้อยที่สุด ทุกวัน จงทำงานที่มอบความรักและพูดคำพูดที่ ให้กำลังใจ โปรยยิ้มไปทั่วตลอดเส้นทาง ของชีวิต เมื่อคุณทำงานในลักษณะนี้ พระเจ้าจะประทานความเห็นชอบในตัวคุณ และวันหนึ่ง พระคริสต์จะตรัสกับคุณว่า “ดีแล้ว เจ้าเป็นบ่าวที่ดีและซื่อสัตย์” มัทธิว 25:21 {MYP 144.3}
At the day of judgment, those who have been faithful in their everyday life, who have been quick to see their work and do it, not thinking of praise or profit, will hear the words, “Come, ye blessed of My Father, inherit the kingdom prepared for you from the foundation of the world.” Christ does not commend them for the eloquent orations they have made, the intellectual power they have displayed, or the liberal donations they have given. It is for doing little things which are generally overlooked that they are rewarded. “I was an hungered, and ye gave Me meat,” He says. “Inasmuch as ye have done it unto one of the least of these My brethren, ye have done it unto Me.”—The Youth’s Instructor, January 17, 1901. {MYP 145.1}
ในวันพิพากษา ผู้ที่มีความสัตย์ซื่อ ในชีวิตประจำวันของตน ผู้ที่ไวต่อการ ตระหนักถึงหน้าที่ของตนและลงมือทำ โดยไม่นึกถึงคำสรรเสริญหรือผลกำไร ก็ จะได้ยินพระวาทะนี้ “ท่านทั้งหลายที่ได้ รับพรจากพระบิดาของเรา จงมารับเอา ราชอาณาจักรซึ่งเตรียมไว้สำหรับท่าน ทั้งหลายตั้งแต่แรกสร้างโลก” มัทธิว 25:34 พระคริสต์ไม่ได้ตรัสชมผู้ที่มีวาทศิลป์ คมคาย ผู้ที่แสดงความปราดเปรื่องทาง ปัญญาหรือบริจาคอย่างใจกว้าง แต่ประทาน รางวัลแก่ผู้ที่กระทำในเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ที่ตามปกติถูกมองข้าม พระองค์ตรัสว่า “เพราะว่าเมื่อเราหิว พวกท่านก็จัดหาให้ เรากิน” มัทธิว 25:35 “ซึ่งพวกท่านได้ทำ กับคนใดคนหนึ่งที่เล็กน้อยที่สุดในพี่น้อง ของเรานี้ ก็เหมือนทำกับเราด้วย” มัทธิว 25:40–The Youth’s Instructor, January 17, 1901. {MYP 145.1}